سلام :

خب یه چیز دیگه ای می خواستم بنویسم و از خودم بنالم ولی یکی از رفقا دیشب زنگ زده بود کمی با هم تلفنی چت کردیم و بعدش یه کم دیگه واسه هم نوشابه باز کردیم خلاصه بعد از چرت و پرت های بسیار یه دفعه امین گفت من صبح هوای شاعری زد به کله ام و یه شعر سرودم منم گفتم نه بابا خالی نبند اصلا ً به سایز خونیت نمیخوره ها ولی حالا بنال ببنیم چی گفتی ولی بعدش که خوند خیلی حال کردم البته من به نظرم برای کسی که اولین بارشه شعر میگه این خودش خیلیه و از منی که ادعای فضلم میشه خیلی بهتره خداییش بخونید ببینید چه طوریه بعد نظرتون رو راجع بهش بهم بگید پس شعر رو دریابید :

کاش بود من را نشان آدمی

کاش بود از من عزیز دائمی

کاش دل را به می دادمش

کاش او را هم به دل می دادمش

 کاش بود از من همی گوش دلی

کاش بود از دل نوای دائمی

کاش همچون ترانه های باد بود سوزی و صدای آرِمی

کاش میشد نبود از او جدا

کاش او بود همی از ما سوا

کاش اشک ها را نمی ریختم به دور

کاش بود این دل ز دشواری صبور

کاش بود این دل خدا را یار او

کاش می ریخت باده اندر این سبو

کاش بود این دل خدا را مرحمی

کاش بود این دل ، جدا از هر غمی

خلاصه هر چند یه نموره ایراد داره ولی خداییش اگه همین جور پیش بره یه چیزیش میشه منم حسابی واسش نوشابه باز کردم که نه ترشی نخوری یه چیزی میشی خلاصه اگه حس و حالش بود یه نظری در موردش بدین .

حالا اندر حکایات خودم من الان یه چند وقتیه یه کاری کردم که دفعهء بعد میگم همه میگن اشتباه کردی ولی خودم میگم درست بوده پس باشه تا بعد ....

و تا بعد شاد زی مهر افزون ....

 در پناه حق ...

یا حق ...

                             دوستدار و ارادتمند شما یه پشت کنکوری با کنکورهاش

                                      (( به نام یزدان پاک ))

سلام :

آقا جاتون خالی ما این جمعه ای که گذشت رفتیم مشهد و کلی صفا جای همتون خالی و به همین دلیل هم شد که نتونستم آپدیت کنم اومدم از اون جا اپ کنم که یه مشکلی برای سرور اون کافی نت پیش اومد و نشد خلاصه فکر می کنم این سفر رو باید خیلی زود تر از این می رفتم و خیلی بهش احتیاج داشتم خلاصه من با خواهر و شوهر خواهرم و دو تا از دوستای شوهر خواهرم که با خانواده اومده بودند حسابی حال کردیم و بیشتر از جنبهء زیارتی و سیاحتی و با هم بودن حال بردیم خلاصه کلی روحیه ام عوض شد ولی وقتی رسیدم خونه یهو یه احساس سنگینی کردم و یهو قلبم گرفت خدایی امام رضا امسال یه جور دیگه بود آقا حرم اونقدر شلوغ بود که نگو خلاصه هر سری می رفتیم حرم اساسی روی ضریح لواشک می شدیم ولی خدایی ارزشش رو داشت آقا من دفعه ء اولی که رفتم حرم چون هم خسته بودم و هم جمعیت خیلی زیاد بود نتونستم ولی دفعه های بعد به قول آقا حمید که با ما بود می گفتم یا امام رضا بطلب که اومدم خلاصه همه رو دعا کردم خیلی از دوستان حتی برو بچه های وبلاگ نویس رو خلاصه اینم قضیه مشهد رفتن من شد خدایی من وقتی اون روز که برگشتم اصلا ً فکرش رو نمی کردم که برم مشهد و این بازم روی این حرف صحه میذاره وقتی خدا بخواد یه کاری بشه هر جوری شده میشه و اگرم قسمت نباشه خودت رو هم بکشی نمیشه خلاصه این جوریاست بازم می نویسم و اگه شد چون چند تا مطلب تازه نوشتم تند تند اپ می کنم فعلا یا حق ...

<<  فاطمه  فاطمه است >>

جوانمرد بودن در عین مرد نبودن

                                          شهرت در اوج پیدا نبودن

                                                                          شکفتن هنگام پژمردن 

برخاستن در لحظهء افتادن

                                    اینها همه

                                                   یعنی  

                                                              از (( فاطمه)) چیزی نوشتن

 یعنی                                                                                                               سبز ماندن پس از سرخ رفتن                                                                                                   

                                    بین درودیوار آرام خفتن 

                                                                سیلی خوردن وباز یا علی گفتن

 در یک کلام

                     یعنی

                                ((مرگ))

                                                را

                                                       عمری به بازی گرفتن  .